Assassin's Creed: Wersja Reżyserska

Największy hit 2008 roku!

Jeszcze więcej akcji w Assassin's Creed:

Wersja reżyserska Assassin's Creed na komputery PC wprowadza cztery nowe rodzaje zleceń: wyścig po dachach, ciche zabójstwo łuczników, eskorta oraz niszczenie stoisk kupieckich. 

• Jerozolima, rok 1191, okrutne czasy Trzeciej Krucjaty. Ulice tętnią życiem, ale za kilka sekund wszystko ulegnie zmianie- powodem będziesz Ty, Altair, budzący grozę Asasyn.
• Planuj swoje ataki, uderzaj bez litości i walcz podczas ucieczki.
• Ciągła akcja. Wykorzystaj szeroki arsenał uzbrojenia i rozpraw się z wrogami w realistycznych pojedynkach na miecze.
• Przebij się przez tłum, aby dotrzeć do celu. Każdy czyn ma swoje konsekwencje i może sprawić, że uzyskasz pomoc ludzi... lub zostaniesz przez nich powstrzymany. 
• Podróżuj do Ziemi Świętej i odkryj spisek zagrażający ludzkości. 

Assassin's Creed to gra akcji, kładąca silny nacisk na elementy, związane ze skradaniem się. Twórcami tytułu są ludzie, odpowiedzialni za powstanie ,,Prince of Persia: The Sands of Time''.

Fabuła przenosi nas w okres trzeciej wyprawy krzyżowej, dowodzonej przez angielskiego króla Ryszarda Lwie Serce. Wydarzenia dzieją się na Ziemi Świętej, między innymi w Jerozolimie. Wcielamy się w postać Altaira – członka tajemniczego klanu zabójców, zupełnie nie przejmującego się problemami natury politycznej i teologicznej oraz nie stającemu po żadnej ze stron konfliktu. Dlatego też w trakcie zabawy przyjmujemy zlecenia zarówno chrześcijan jak i mahometan, którzy za pomocą skrytobójstwa próbują załatwiać swoje interesy.

Sama rozgrywka przypomina serię ,,Hitman'' w wersji średniowiecznej. Kolejne misje mają ten sam schemat: przyjmujemy zlecenie, nie zwracając na siebie uwagi zbliżamy się do celu, wykonujemy zadanie i oddalamy się z miejsca zbrodni (oczywiście im szybciej, tym lepiej). Brzmi mało skomplikowanie, ale w praktyce prezentuje się znakomicie. Nasz bohater wiele czasu spędza na przemykaniu się z jednego ukrycia do drugiego, wspinaczce, wykonywaniu karkołomnych akrobacji, a także walce. Ciekawie rozwiązano problem sterowania Altairem: niektóre czynności (np. wspinanie, skakanie, wtapianie się w tłum i krycie się w cieniu) wykonujemy używając tylko jednego przycisku. Wystarczy go uaktywnić i nasz bohater sam dba o siebie (np. wdrapuje się na dach budynku, pokonując po drodze kilka przeszkód, albo niepostrzeżenie dołącza do grupy przechodzących mnichów). Z kolei walka wymaga od nas większej zręczności palców: pojedynki są dynamiczne, dysponujemy dość dużą ilością ciosów. Szczególnie godne polecenia są znakomite uniki, które stosujemy wyczekując na dogodny moment do ataku. Bardzo często mamy możliwość wyboru: przejść daną lokację cichaczem lub wyrąbać sobie drogę mieczem. Ten drugi sposób jest bardziej widowiskowy, ale zarazem czasochłonny i niebezpieczny. Wersja reżyserska zawiera kilka nowych rodzajów misji jak eskortowanie informatora, zabijanie łuczników, bieg po dachach na czas oraz niszczenie straganów.

Bardzo ważnym elementem rozgrywki jest umiejętne postępowanie z postaciami bohaterów niezależnych. Zadanie wypełniamy w miastach pełnych ludzi, a to jak ich traktujemy ma niebagatelny wpływ na powodzenie misji. I tak na przykład skacząc z dachu w sam środek tłumu, możemy liczyć na podejrzaną reakcję przechodniów. Część z nich ucieka, inni wskazują nas palcami, co prędzej czy później powoduje zainteresowanie strażników. Przedzierając się przez zatłoczone zaułki możemy powoli się przesuwać, przeciskając między ludźmi lub też przyjąć postawę zabijaki i osiłka, rozpychając się i przewracając stających nam na drodze. Czasami wzbudzimy respekt i ludzie sami schodzą z drogi, ale możemy także narazić się na wrogą reakcję i spowodować atak. A przecież jesteśmy zabójcą i zwracanie na siebie uwagi nie powinno leżeć w naszej naturze.

Coś ode mnie:

Nizaryci, znani także jako Asasyni– dominujący współcześnie odłam ismailitów, uznający linię imamów wywodzącą się od Nizara. Ich historia jest bardzo długa, nie ma sensu pisania o tym tutaj, ale zaciekawionych wysyłam do wikipedii. Gra sama w sobie jest fantastyką, aczkolwiek ma swoje minimalne podłoże historyczne. Fabularnie i graficznie jest naprawdę dobra! Style walki są realistyczne, oprócz zwykłej walki na miecze możemy również używać ukrytego ostrza, jak również technik zaskoczenia: zabijając swojego przeciwnika ,,z lotu''. Fabuła potrafi każdego zaciekawić i momentami skłania do sięgnięcia do źródeł historycznych na temat Templariuszy, Asasynów i Krucjat. Jedynym minusem tej gry, za który opinia będzie mniejsza od maksymalnej jest jej.. łatwość. Rozgrywka była dla mnie dość prosta, szybko ukończyłam całą grę. Zbieranie flag było dość nużące w każdej lokacji dlatego odpuściłam sobie to i skończyłam całość w kilka dni. Dlatego polecam tę grę osobą mniej doświadczonym z RPG'ami, dla których rozgrywka będzie swoistym wyzwaniem. Mimo wszystko fabuła bardzo zachęca i chętnie wypróbuję kolejne części serii, których na pewno pojawią się recenzje. 

Ocena: 9/10

Jo Nesbø- Człowiek nietoperz

Jo Nesbo urodził się w 1960 w Oslo. Należy do najgłośniejszych skandynawskich autorów kryminałów, a jego biografia jest naprawdę nietuzinkowa.

Z wykształcenia ekonomista; pracował jako makler i dziennikarz. Finanse porzucił jednak dla pisania. Jest też muzykiem rockowym, członkiem zespołu Di Derre, dla którego pisze teksty. Nagrał płytę solową. Jego powieści kryminalne tłumaczone są na ponad dwadzieścia języków i od dawna królują na listach bestsellerów.

Cykl kryminałów z komisarzem Harrym Hole zdobył kilkanaście nagród krajowych i zagranicznych.

Powieści o komisarzu Harrym Hole to kawał mocnej, mrocznej literatury kryminalnej.  

                                                         Robert Ziębiński ,,Newsweek''

Nesbo tak poukładał tekstowe puzzle, że wyszła z tego historia, od której trudno się oderwać.

                                                       Robert Ostaszewski ,,Polityka''

Nesbo gra zdecydowanie w pierwszej lidze. Nie chodzi nawet o to, że mamy do czynienia z prozą wybitną technicznie, dynamiczną, zaskakującą, wyposażoną w meandrującą, nieprzewidywalną intrygę, ale o coś innego- o charakterystyczny rys.

                                             Piotr Kofta ,,Dziennik Gazeta Prawna''

Człowiek nietoperz

''Wzniósł się w powietrze z szeroko rozpostartymi skrzydłami, a potem opadł; skrzydła, teraz trzepocząca peleryna, owinęły się mocno wokół ciała mężczyzny''

~Frank Miller

Opis książki (kilka słów o fabule)

Norweski policjant Harry Hole przybywa do Sydney, aby wyjaśnić sprawę zabójstwa swej rodaczki Inger Holter- być może ofiary seryjnego mordercy. Z miejscowym funkcjonariuszem Harry wędruje ulicami, po których snują się dewianci seksualni. Przemierza dzielnicę domów publicznych i podejrzanych lokali, w których prowadzi się brudne interesy. Przytłoczony nadmiarem obrazów i informacji początkowo nie łączy ich w logiczną całość. Zrozumienie przychodzi zbyt późno, a Harry za wyeliminowanie psychopatycznego zabójcy zapłaci wysoką cenę...

Okładka
Nietoperz.. Człowiek nietoperz.. Niewątpliwie tytuł przyciąga uwagę, okładka również sprawia, że każdy zwróci na nią uwagę, szczególnie ktoś, kto uwielbia kryminały. 

Styl pisania

Książka dla każdego. Pisana łatwym, zrozumiałym, często codziennym i wręcz sloganowym językiem. Utrudnieniem mogą być jedynie nazwy własne, typowe norweskie jak i australijskie nazwy miejscowości, nazwiska, miejsc, ale w trakcie czytania przyswajalne. 

,,Ambitna, ekscytująca i oryginalna powieść kryminalna''

,,Smalandsposten''

,,Książka zaskakująca i inna niż pozostałe. Dynamiczna akcja sprawia, że natychmiast chcesz sięgnąć po kolejne kryminały z Harrym Hole''

,,Kristeligt Dagblad''

Coś ode mnie

Bez wątpienia wspaniałe dzieło. Uwielbiam kryminały skandynawskie, a twórczość Jo Nesbo jest jedną z najlepszych w swej dziedzinie. Harry Hole to klasyczny przykład niepokornego, zwykłego policjanta, mającego bardzo niekonwencjonalne metody pracy. Oprócz tego jest uzależniony od ,,Cameli'' i alkoholu, lecz mimo to jest jednym z najlepszych śledczych. Akcja tak na prawdę rozwija się bardzo szybko, lecz mimo to nie daje czytelnikowi rozwiązania, lub choćby naprowadzenia na nie wcześniej, niż pod koniec książki, co jest według mnie genialne! 

Polecam tę książkę serdecznie, według mnie każdy kto lubi kryminały MUSI po nią sięgnąć. :)

Ocena 9/10

Leif Gw Persson - Trylogia policyjna

CZARNA SERIA

• ,,Między tęsknotą lata a chłodem zimy''
• ,,W innym czasie w innym życiu''
• ,,Swobodny upadek jak we śnie''

Światowy bestseller! Jedna z najlepszych szwedzkich powieści kryminalnych!

Leif Gw Persson- (ur. 1942r. ) uznany za wielkiego mistrza kryminału skandynawskiego i godnego konkurenta Stiego Larssona. Pracował m.in. jako kryminolog, konsultant, doradca naukowy i rzeczoznawca w Ministerstwie Spraw Społecznych, w kancelarii premiera i w Ministerstwie Sprawiedliwości. Jest profesorem kryminologii i do dziś pracuje w komendzie głównej policji. Od wielu lat współpracuje z policją przy rozwiązywaniu najbardziej brutalnych zbrodni. Jako ekspert pomaga w śledztwach dotyczących dawnych, niewyjaśnionych zabójstw. Prowadzi program telewizyjny ,,Wanted''. Autor 8 powieści 

kryminalnych, setki artykułów i felietonów.

,,Między tęsknotą lata a chłodem zimy''

,,Najlepszym posłańcem jest ten,

kto nie rozumie tego, co przekazał''

~Profesor

Opis książki (kilka słów o fabule)

W Sztokholmie w tajemniczych okolicznościach ginie amerykański dziennikarz John Krassner. Śledztwo, w którym na początku wszystkie poszlaki wskazywały na samobójstwo, zaczyna się gmatwać...

Fascynująca, mroczna i pełna napięcia opowieść o między- narodowym szpiegostwie, chciwości, niekompetencji i słabości szwedzkiego wywiadu. Wciągająca kombinacja satyry, thrillera, dramatu psychologicznego i powieści policyjnej.

,,Między tęsknotą lata a chłodem zimy'' to pierwsza część skandynawskiej trylogii policyjnej autorstwa Leifa GW Perssona- godnego następcy Stiego Larssona- o nierozwiązanej do dziś zagadce zabójstwa premiera Olafa Palmego. 

Okładki (w przypadku całej trylogii)

Są przede wszystkim tajemnicze. Na pierwszej widnieją schody w niebiesko-czarnych odcieniach. Na drugiej jest motocykl i stary budynek w pomarańczowo-czarnych odcieniach. Trzecia natomiast przedstawia samochód w którego tylnej szybie odbija się sceneria przedstawiona na okładce pierwszej części w dość ciemnych barwach. Jak wspomniałam na początku, okładki są tajemnicze i nic nie mówią nam o fabule ( przynajmniej ja nie znalazłam powiązania). Mimo wszystko wg mnie są plusem dla powieści, nadają typowego uroku jak w przypadku kryminałów. 

,,Polityczny thriller, przy którym

będziecie zagryzać palce.(...)
Autentyczny, pełen niemego gniewu,

twardy i na prawdę niedający spokoju.""

~Berliner Morgenpost

,,Świetna książka! Nawet lepsza

od Larssona, choć wiem, że się

narażam jego fanom. Bardzo

rozbudowana, niezwykle wciągająca

konspiracja polityczna z autentycznym

zabójstwem premiera w tle. 

Nie mogłem się oderwać."

~Bartosz Węglarczyk

Gazeta Wyborcza

Coś ode mnie

Szczerze powiedziawszy nie zgadzam się z powyższymi opiniami o tej części. Zawiodłam się troszkę, spodziewałam się czegoś ,,więcej''. Według mnie, dla osoby która w tego typu literaturze wyszukuje zabójstw, śladów i rozwiązywania zagadek, zbyt długie opisy szwedzkiej polityki nudzą a czytanie nie sprawia już tak wielkiej radości i zniechęca. Akcja słabo trzyma w napięciu, aczkolwiek są oczywiście też plusy. Pierwszym jest fabuła, która ukazuje zabójstwo dziennikarza i policjantów przypatrujących się sprawie. W miarę fajnie jest napisane, dlatego można doczytać się ciekawych momentów. Drugim plusem jest styl pisania. Są duże numerowane rozdziały i każdy ma swój tytuł w mniejszym bądź w większym stopniu powiązany z tytułem. Podrozdziały natomiast są dokładnymi datami, miejscem i dniem tygodnia (oprócz roku) co jest bardzo fajną rzeczą dzięki której dokładnie wiemy w jakim odcinku historii właśnie się znajdujemy.

Ocena:4/10

  

,,W innym czasie w innym życiu''

,,Co za sztuka ostrzec kogoś,

kto nie może się bronić?''
~Profesor

Opis książki (kilka słów o fabule)

Druga część fantastycznej trylogii kryminalnej o kulisach zabójstwa szwedzkiego premiera Olafa Palmego.

Zakrojona na szeroką skalę powieść, która zaczyna się od okupacji przez terrorystów zachodnioniemieckiej ambasady w Sztokholmie w 1975 r. Akcja powieści przeskakuje szybko do 1989 roku do nierozwiązanej zagadki zasztyletowania urzędnika cywilnego, a następnie do 1999 roku, kiedy szwedzki wywiad sprawdza nowo powołanego ministra obrony i znajduje nieoczekiwane związki z dawnymi zbrodniami.

Leif GW Persson z charakterystycznym dla siebie czarnym humorem i realizmem opisuje ekscytujący, brutalny i skażony korupcją świat szwedzkiej policji.

Błyskotliwa, wciągająca powieść z mistrzowsko skomponowaną fabułą.

,,Niezwykła powieść. Leif GW Persson

ponownie napisał arcydzieło kryminału

-spektakularne i emocjonujące,

nieskromne i podniecające, zabawne

i świetnie napisane."

~Vasterviks- Tidningen

,,Doskonały thriller polityczny.(...) Ma
w sobie coś z ,,Targowiska próżności''

Thackeraya, ,,Komedii ludzkiej'' Balzaka,

,,Fajerwerków próżności'' Toma Wolfa i 

,,Czarnych chorągwi'' Strindberga.''

~Aftonbladet

Coś ode mnie

Druga część trylogii Perssona jest o niebo lepsza od pierwszej. Gdy w 2000 r. za najważniejsze sprawy bierze się Johansson ze swoim ,,odziałem'' fabuła robi się dość ciekawa. Jest również mniej opisów politycznych co również należy do plusów. Są ukazane trzy strefy w których poruszają się nasi bohaterowie co jest również pozytywne w tym przypadku. Styl pisania zachowany jest jak w pierwszej części, co bardzo mi się spodobało. 

Ocena:6/10

,,Swobodny upadek jak we śnie''

,,Niezależnie od tego, czy prawda jest absolutna, czy

względna, jak również zupełnie bez związku z tym, że

wielu z nas ciągle jej szuka, w końcu i tak się okazuje,

że prawie dla wszystkich pozostaje ukryta. Zazwyczaj

z konieczności, a jeśli nie dlatego, to przynajmniej

w trosce o tych, którzy i tak by jej nie zrozumieli.

Prawda nie jest dostępna dla wszystkich.

Mamy problem, który musimy rozwiązać.

Trudniej nie może już być.

~Profesor

Opis książki (kilka słów o fabule)

Trzecia część znakomitej trylogii kryminalnej o kulisach zabójstwa szwedzkiego premiera Olafa Palmego. 

,,Swobodny upadek jak we śnie'' przynosi odpowiedzi na pytania, dlaczego i w jakich okolicznościach doszło do zabójstwa Olafa Palmego, a przede wszystkim, kto stał za tą wstrząsającą zbrodnią.

Lars Johansson, szef Centralnego Urzędu Śledczego, wraz z grupą zaufanych osób stara się rozwiązać tę skomplikowaną zagadkę. Wkrótce staje się jasne, że aby dotrzeć do prawdy, będzie musiał zbadać tzw. wątek policyjny, którym śledczy zajmowali się kilkanaście lat wcześniej. Prowadzone przez Johanssona śledztwo ujawnia nieznane dotąd, szokujące fakty..

,,Mistrzowsko prowadzona akcja pełna

sensacyjnych wątków rozgrywających 

się w realiach współczesnej Szwecji.''

~Aftonbladet

,,Przenikliwe studium nieudolnych działań

aparatury władzy i wymiaru sprawiedliwości

opanowanych przez korupcję''

~Hamburger Abendblatt

Coś ode mnie

Według mnie, jest to najlepsza, pod względem fabuły i rozwoju zdarzeń, część trylogii policyjnej napisanej przez Leif'a GW Persson'a. Książkę można porównać do jednego, wielkiego śledztwa, czego tak na prawdę oczekuję od kryminału. Głównym bohaterem jest Johansson, który jest na prawdę niesamowitą osobą, tak też twierdzi jego grupa. Styl pisania jest w tej części dość ciekawy. Zaczynamy naszą przygodę w 1 rozdziale, o podtytule: Osiem tygodni wcześniej, 15 sierpień, środa. Główna siedziba Centralnego Urzędu Śledczego na Kungsholmen. W następnych podtytułach mamy opisane, w jakim czasie przed 10 października znajdujemy się, i w miarę upływu akcji zbliżamy się do tego feralnego dnia. Jest to dość niesamowity i oryginalny zabieg zastosowany przez autora, za co ma u mnie duży plus.

Ocena:7/10

____________________________________________________________

Podsumowując: trylogia Leif'a GW Persson'a jest bez wątpienia godna polecenia dla osoby, która lubi kryminały powiązane z polityką, gdzie akcja rozwija się odrobinę wolniej, lecz zakończenie jest równie niesamowite. Nie żałuję, że sięgnęłam po tę lekturę, aczkolwiek pierwsza część, według mnie, nie została dopracowana i może już na starcie zniechęcić czytelników. 

Wiedźmin 2: Zabójcy Królów

 ,,KREW POGARDA MIŁOŚĆ STRACH NADZIEJA''       

,,Uklęknij, Geralcie z Rivii, Biały Wilku. Przebyłeś długą, pełną niebezpieczeństw drogę. Wykazałeś się męstwem i dobrocią. Mocą boską pasuję cię na rycerza. Nie czuj strachu w obliczu wrogów. Bądź waleczny i prawy. Mów zawsze prawdę, choćby miała cię doprowadzić do śmierci. Chroń bezbronnych i nie czyń zła. Czeka cię długa droga. Widzę śmierć i krew, widzę śnieżną zawieruchę. Przyjmij ten miecz na znak mojej przychylności, Ostrze należało niegdyś do wielkiego bohatera. Wieki leżało w głębinach, czekając właśnie na ciebie. Sza, wiedźminie. Nic nie mów. To nieważne czy wierzysz w Przeznaczenie, czy nie. Z pomocą ostrza zakończysz misję. Idź, Biały Wilku, i zrób, co musi być zrobione. Niech wypełni się twój los!

~Pani Jeziora

• ang. ,,The Witcher 2: Assassins of Kings
• Developer: CD Projekt RED
• Wersja 3.3 (21 lutego 2013) Microsoft Windows
• Platformy: PC i Xbox 360
• Data wydania na PC: 17 Maj 2011
• Gatunek: cRPG 

Minimalne wymagania sprzętowe:

• Procesor: Core 2 Duo 2.2 GHz / dual core AMD 2.5 GHz
• Ram: 1 GB Windows XP, 2 GB Windows Vista/7
• Grafika: GeForce 8800 512 MB / Radeon (HD3850 512 MB)
• Wolne miejsce na dysku: 16 GB

,,Jedno jest pewne, w Wiedźmina 2 trzeba zagrać nieodwołalnie, choćby się nawet nie grało w jego pierwszą część''

~/onet.pl

,,Ogromna ilość ścieżek prowadzących do rozwiązania poszczególnych zadań i całej intrygi, mające duży wpływ na kształtowanie świata wybory, rewelacyjna oprawa i intuicyjny, dający satysfakcję model walki sprawiają, że w kontynuację Wiedźmina gra się lepiej niż w oryginał.'' 

~/ Komputer Świat GRY

Wprowadzenie w fabułę:

Nadszedł czas nieopisanego chaosu. Najpotężniejsze siły ścierają się w zakulisowej walce o wpływy i władzę. Królestwa Północy mobilizują armię i szykują się do kolejnej wojny. Jednak armie pod bronią nie są w stanie powstrzymać krwawego spisku. Ktoś poluje na koronowane głowy. Z każdym zamachem pogłębia się chaos, a najważniejszym prawem staje się prawo silniejszego. Okrucieństwo i przemoc stają się chlebem powszednim...

DOJRZAŁA, NIELINIOWA, WCIĄGAJĄCA FABUŁA

Rozbudowana i złożona fabularnie przygoda, w której każda decyzja ma swoje doniosłe konsekwencje i wpływa istotnie na rozwój wydarzeń. Intensywna, pełna emocji, nieliniowa opowieść, skonstruowana z myślą o dojrzałym odbiorcą, oferująca ponad 40 godzin rozgrywki , 4 różne otwarcia oraz aż 16 różnych zakończeń. Wyjątkowa nieliniowość pozwala na przejście gry na wiele sposobów, za każdym razem spotykając inne postacie, będąc świadkami innych zdarzeń czy wręcz eksplorując zupełnie inne, rozległe tereny!

SPÓJNY, ROZLEGŁY, REALISTYCZNY ŚWIAT

Wyjątkowo realistycznie przestawiony, rozległy, tętniący własnym życiem świat gry. Otwarty, spójny, dostępny bez przeładowań obszar rozgrywki na pograniczu trzech Królestw Północy, pozwalający na swobodną eksplorację różnorodnych miejsc m.in. potężnej twierdzy La Valett'ów, tętniącego życiem krasnoludzkiego miasta Vergen, licznych granicznych warowni i garnizonów, starodawnej puszczy czy portu rzecznego i ważnego ośrodka handlowego- miasta Flotsam.

BRUTALNY, WIDOWISKOWY, TAKTYCZNY SYSTEM WALKI

Widowiskowy, dynamiczny i brutalny system walki z szerokimi możliwościami taktycznymi. Zaawansowana taktyka walki z powrotami w oparciu o wiedzę wiedźmińską. System łączący walkę opartą na RPGowych współczynnikach postaci z interakcją pozwalającą na stosowanie parowania ciosów czy uników. Całkowicie nowe elementy walki, poszerzające możliwości taktyczne: broń miotana (sztylety, bomby, petardy), pułapki i przynęty, nowy magiczny znak Heliotropu, możliwość wykorzystania umiejętności skradania się czy walki bez użycia zbrodni. 

Czy odważysz się stanąć samotnie pomiędzy potężnymi siłami ścierającymi się w walce o władzę nad Królestwami Północy?
CZY NAPRAWDĘ SIĘ ODWAŻYSZ?

Przełomowa, autorska technologia

Coś ode mnie: 

Zacznijmy może od tego, kim tak na prawdę jest Wiedźmin.
Wiedźmin- to mutant-wojownik, szkolony od małego dziecka do zabijania potworów. Podczas szkolenia dzieci poddawane są morderczym mutacjom wiedźmińskim, wśród których najbardziej znana to Próba Traw. Większość dzieci nie przeżywa mutacji. Wiedźmini są najemnikami- zabijają potwory po uzyskaniu zlecenia, za określoną kwotę pieniędzy. Wiedźmin dzięki mutacjom jest maszyną do zabijania, Jest bardzo silny, szybki i zabójczy dla swoich wrogów. W większości wiedźmini pozbawieni są emocji i uczuć, (wyjątkiem był Geralt). Znają i potrafią używać zaklęć w postaci znaków.

Gra jednym słowem: niesamowita. Fabuła jest złożona, wymagająca od gracza przemyślenia każdej decyzji za którą widoczne są konsekwencje. W grze mamy wiele wyborów, od których zależy dalszy ciąg wydarzeń, co jest ogromnym plusem w tego typu grach RPG. Gra posiada kilkanaście zakończeń, ja ukończyłam rozgrywki na cztery różne sposoby. Możemy dostosować swoje umiejętności do stopnia trudności, z których najtrudniejszy to ,,mroczny'', gdzie śmierć oznacza całkowity koniec rozgrywki. Świat ukształtowany jest w bardzo szczegółowy i dokładny sposób, co niesie za sobą wysokie wymagania sprzętowe. Warto wspomnieć o sposobach walki. Jest ona szczegółowa i powinna usatysfakcjonować nawet najbardziej wymagającego gracza. Oprócz tradycyjnej, niekonwencjonalnej walki na miecze, mamy do dyspozycji pułapki, bomby jak również niezastąpione moce wiedźmińskie, co dodaje ,,smaku'' rozgrywką. Ścieżka dźwiękowa także jest złożona i doskonale dostosowana.

Jako że jestem dziewczyną, do gry podchodziłam dość uczuciowo, każdy ruch był przemyślany. Jednym z trudniejszych wyborów był wybór osoby, za którą pójdziemy, Triss Merigolt- czarodziejka, z którą naszego bohatera wiąże silne uczucie, lub Vernon Roche- któremu obiecaliśmy pomóc w misji, uratował nas przed pewną śmiercią.

Gra na długo zostaje w pamięci, a przechodząc kolejne misje czujemy, jakbyśmy przeżywali wszystko razem z bohaterem. Jedna z najdoskonalszych gier, w jakie miałam przyjemność grać, dlatego daję produkcji CD Projekt zasłużone 10 i oczywiście czekam z niecierpliwością na Wiedźmin 3: Dziki Gon!

Ocena: 10/10

______________________________________

Ważne:Wiedźmin jest postacią stworzoną przez polskiego pisarza fantasy Andrzeja Sapkowskiego. Pojawia się w tzw. cyklu wiedźmińskim, na który składają się dwa zbiory opowiadań: ,,Ostatnie życzenie'' i ,,Miecz przeznaczenia'' oraz pięciotomowa ,,Saga o wiedźminie''. To właśnie na podstawie książek powstały m.in. film ,,Wiedźmin'', komiksy, oraz gry komputerowe ,,Wiedźmin'', ,,Wiedźmin 2: Zabójcy Królów'' oraz ,,Wiedźmin 3: dziki Gon''.

,,Wiedźmin'' polski film fantasy z 2001 roku w reżyserii Marka Brodzkiego. Film jest ekranizacją opowiadań o Wiedźminie. Scenariusz napisał Michał Szczerbiec. Rolę tytułową powierzono Michałowi Żebrowskiemu. Muzykę skomponował Grzegorz Ciechowski. Film został stworzony jako dodatkowy efekt prac nad serialem telewizyjnym, którego premiera miała miejsce jesienią 2002 roku.

Serial bardzo mi się spodobał, a Michał Żebrowski jest stworzony do tej roli. Nawiązuję do tego, gdyż na prawdę warto obejrzeć, jeśli ktoś wciągnął się w historię Białego Wilka tak jak ja.

__________________________________________________________

* * * * * * * * *

W proch się obrócisz

,,Najgroźniejsza epidemia może się powtórzyć... 

za sprawą najgroźniejszego spisku''

• Autor: Ken McClure
• Tłumaczenie: Dariusz Ćwiklak
• Oprawa miękka
• Liczba stron: 246
• Tytuł oryginału: ,,Dust tu Dust''

Ken McClure- wybitny lekarz i mikrobiolog, to najlepszy obok Robina Cooka twórca thrillerów medycznych. Jego tłumaczone na 21 języków powieści (Życie przed życiem, Biała śmierć, Szczepionka śmierci) trzymają w napięciu przerażająco wiarygodną fabułą i wizją świata, gdzie zdobycze medycyny prowadzą do zbrodni i zagłady.

,,Bo prochem jesteś i w proch się obrócisz''

Księga Rodzaju 3,19

Opis książki (kilka słów o fabule)

W XIV wieku największa pandemia w dziejach zabiła jedną trzecią ludności Europy. Dziś wiadomo, że była to dżuma. Wybitny biolog twierdzi jednak, że czarną śmierć wywołał nieznany wirus.

Nagle dostaje szansę, by dowieść swojej teorii- w szkockim opactwie, gdzie spoczywają zabalsamowane zwłoki ofiar zarazy. Lecz pierwszego dnia badań w grobowcu zapada na zagadkową chorobę...

Doktor Steven Dunbar z Inspektoratu Naukowo- Medycznego ma zaledwie godziny na to, by odkryć jej przyczynę i uratować naukowca. Trop wiedzie z podziemnej krypty do nowoczesnych sal operacyjnych i tajemniczej fundacji, która realizuje przerażający plan...

Okładka:

W księgarni bardzo skutecznie skupiła moją uwagę. Kolorystyka czarno-zielona.. Kręte schody i w rogu.. kroplówka.. Doskonale dopracowana, zwracająca uwagę przyszłego czytelnika.

Styl pisania:

Trzeba przyznać, że ta książka nie jest dla każdego. Zawiera wiele terminów pochodzących z medycyny i jej środowiska, mimo że są tłumaczone, nie dla wszystkich będzie zrozumiałe i wciągające. 

Coś ode mnie:

To na prawdę dobry thriller medyczny. Tak jak wspomniałam, dla osoby, która nie interesuje się medycyną, materiał może być trochę ,,ciężki''. Akcja trzyma w napięciu, to prawda. Książka oparta na faktach naukowych, lecz sama w sobie jest fikcją. Nie brakuje oczywiście mocnych akcji, jak zabójstwo skalpelem czy upozorowane wypadki, które wydarzyły się ludziom, nieświadomie wkraczającym w interesy pewnych bogatych i wpływowych osób.. Wiele osób narzeka, że nie jest powiedziane, kim dokłądnie był Pacjent X. Według mnie, nie jest to bardzo konieczne. Głównym wątkiem było wyróżnienie dawcy i przyczyny tego, i to, w sposób szczegółowy zostało opisane. Polecam tę książkę serdecznie wszystkim, których interesuje świat medycyny, mikrobiologii, jak i śledztwa, nie tylko policji ..

Od Autora:

Ta powieść to fikcja literacka, ale oparta na faktach naukowych. Badania nad białkiem CCR5- chemokinowym receptorem obecnym na powierzchni bakteriofagów T4- wykazały, że jego brak (mutacja Delta 32) powoduje odporność na zakażenia pewnymi wirusami, w tym HIV. Nagły ogromny wzrost liczby ludzi z mutacją Delta 32 w Europie w XIV wieku, tuż po przejściu czarnej śmierci, wzbudziła podejrzenia, że epidemia nie została wywołana bakterią dżumy, jak się powszechnie uważa, ale niezidentifikowanym jeszcze wirusem. 

W listopadzie 2008 roku niemiecki hematolog doktor Gero Huetter ogłosił, że udało mu się odwrócić status serologiczny pacjenta, u którego stwierdzono HIV. Leczonemu na białaczkę pacjentowi przeszczepiono szpik kostny z materiałem uzyskanym od dawcy mającego mutację Delta 32 po obojgu rodzicach. Kiedy podano tę wiadomość, pacjent żył bez HIV już dwa lata i nie brał żadnych leków antyretrowirusowych, które są standardową terapią w przypadku AIDS.

Ocena: 8/10 

Hitman: Absolution. (Rozgrzeszenie)

            

,,Jego kryptonim to czterdzieści i siedem,

zawód jakim się para należy do wielce kontrowersyjnych...

zabija, zabija dla pieniędzy z ignorancji pozbawiony złości,

 czy nienawiści. 

Agent 47 jest zwykłym szeptem na ustach śmierci,

 bo jeżeli woła Ciebie, 

nigdy się o tym nie dowiesz, 

dopóki nie będzie za późno... ''

• Tytuł polski: Hitman Rozgrzeszenie
• Producent: IO Interactive
• Wydawca: Square Enix
• Gatunek: Skradanka / Akcja
• Platformy: PC, PS3, XBox 360
• Premiera w Polsce i na świecie: 20 listopada 2012

Kilka słów na temat fabuły:
Piąta część przygód słynnego zabójcy, agenta 47. Tym razem zostaje on zdradzony przez swoich dawnych pracodawców i wrzucony w samo centrum tajemniczego spisku. Najskuteczniejszy zabójca potężnej Agencji zmuszony jest wykorzystać swoje ponadprzeciętne umiejętności oraz doświadczenie, by przetrwać. Istotną rolę odgrywa Diana, którą znamy z poprzednich części oraz dziewczynka o imieniu Victoria, którą Agencja chce za wszelką cenę przejąć. 

Akcja:

Gra, podobnie jak w poprzednich częściach, łączy w sobie cechy gry akcji i skradanki. W dalszym ciąg bardzo ważne jest zostanie niezauważonym, przenikając za plecami przeciwników czy zakradając się do niedostępnych obszarów w przebraniach. Sama w sobie akcja, w ciągu wydarzeń i misji nabiera tępa, dlatego ''wciąga'' gracza w świat Hitmana.

Coś ode mnie:

Gra skutecznie zachęca do starannego poznania otoczenia i eliminowania celów bez zwracania na siebie uwagi i wszczynania alarmu. W ten sposób morderstwa są bardziej efektywne. Bardzo spodobała mi się możliwość instynktownego strzelania, w sytuacji zagrożenia mamy zaawansowaną osłonę polegającą na automatycznej likwidacji zaznaczonych celów. Oczywiście w grze mamy kilka stopni trudności, w których przeciwnicy stopniowo coraz lepiej radzą sobie ze śledzeniem naszych ruchów. W polskiej wersji językowej, głosu Agentowi 47 udzielił Paweł Małaszyński, co jeszcze bardziej nadaje grze tajemniczości. Rozgrywkę urozmaicają liczne rozmowy napotkanych osób, z których można wiele wywnioskować na temat rozgrywki.

Gra bardzo mi się spodobała, nie tylko przez to, że uwielbiam tzw. skradanki, lecz za to, że gra została wyśmienicie dopracowana. Grafika zachwyca dokładnością, misje możemy przechodzić na kilka sposobów, efekty dźwiękowe nadają misją klimatu. Słowem, rozrywka na kilkanaście godzin. 
Polecam tę grą wszystkim, którzy lubią rozgrywki, w których trzeba myśleć i dokładnie analizować sytuację, wybierając najlepszą drogę ku zwycięstwu.

Ocena: 10/10 
___________________________________________________________

Będąc w temacie, warto wspomnieć, że w 2012 r. wyszedł oficjalny prequel Hitman: Rozgrzeszenie.

• Autor: Raymond Benson
• Tłumaczenie: Rafał Śmietana
• Oprawa miękka 
• Liczba stron: 320
• Tytuł oryginału: Hitman tm. Damnation.

Opis książki ( kilka słów o fabule):

Po dramatycznych wydarzeniach ukazanych w zakończeniu gry ,,Hitman. Krwawa forsa'' Agent 47 opuścił Agencję. Dziś fajni oczekują powrotu najbardziej brutalnego i skutecznego mordercy do wynajęcia, który za sprawą przebojowych gier i filmu stał się światowym fenomenem. 

Kiedy Agencja namawia Agenta 47 do przyjęcia misji, która będzie wymagać wszystkich jego umiejętności i sił, lekceważy, że w tym razem jej najskuteczniejszy zabójca ma swój własny plan. I zamierza nie tylko powstrzymać swoich wrogów, ale i zniszczyć każdego, kto stanie mu na drodze.

Okładka:

Przede wszystkim przyciąga uwagę. Agent 47 ubrany w swój tradycyjny strój, garnitur z czerwonym krawatem i ulubiona broń, wszystko widniejące na czerwonym tle doskonale się dopełnia.

Styl pisania:

Akcja wraz z upływem kartek, zaostrza się  i nadaje napięcia. W tek książce nie ma zbyt długich opisów sytuacji, miejsc, co jest ogromnym plusem. W  bardzo fajny sposób zostały opisane akcje w których zabija poszczególne osoby. Są również opisane cząstki pochodzące z przeszłości Agenta 47, jak również jego mroczne sny. Pisane czcionką, która ułatwia szybkie czytanie.

Coś ode mnie:

Prequel bardzo mi się spodobał. Każda decyzja Agenta 47 napędza akcję, w szczegółowy sposób opisane jest, jak dokonuje rzeczy niemal że niemożliwych. Książka jest przeznaczona nie tylko dla osób znających już Hitmana, lecz dla każdego kto lubi akcję i wyczyny godne uwagi. Polecam!

Ocena: 9/10 

___________________________________________________________

W związku z serią gier powstał również film ,,Hitman'' amerykańskiej produkcji, w reżyserii Xaviera Gensa, premiera w Polsce odbyła się 30 listopada 2007r. Film sensacyjny, mający wiele nawiązań do serii gier Hitman. Bardzo spodobał mi się, dlatego dała małą notkę, gdyby ktoś był zainteresowany ;)